maandag 22 oktober 2012
Onlangs zei mijn gastfamilie mij dat er een Belgische journalist op de tv ging komen hier. Ze waren echter de naam vergeten... Toen het programma begon zag ik dat het Michel Collon was! Beroemd tot in Argentinië! En ik werd in het middelbaar op de vingers getikt omdat ik voor een project een artikel van hem gebruikt had...
dinsdag 9 oktober 2012
Twee maanden
Het is alweer een tijdje geleden dat ik op mijn blog geschreven heb!
Alles gaat goed hier met mij. Ik weet niet echt wat te vertellen, het is moeilijk me te herinneren wat ik gedaan heb en voor mij lijkt het allemaal al zo normaal!
Wat is er ondertussen allemaal met mij gebeurd?
Ongeveer drie weken geleden heb ik me verbrand aan de moto van een vriendin. Iedereen heeft me hier altijd gezegd aan de linkerkant af te stappen, natuurlijk vergeet ik het een keer... In het begin voelde ik niets, maar ik keek naar mijn been en ik dacht: oei, dat gaat pijn doen! Even later begon ik het al te voelen natuurlijk... Hierna volgde een ontelbare opsomming van waarschuwingen om niet meer met de moto te gaan en regelmatige bezoekjes aan het ziekenhuis van een naburig dorpje. Gelukkig is de weg naar daar supermooi, met aan de ene kant velden met suikerriet, aan de andere kant de bergen...
Ook was ik een dag superziek, echt lang geleden dat ik er zo slecht aan toe geweest was! Ik moest heel de tijd overgeven (verdere details zal ik jullie besparen). Hop, weer naar het ziekenhuis.. Ze beginnen me daar al te kennen denk ik! Gelukkig heeft mijn familie die dag supergoed voor mij gezorgd, ik mocht in het grote bed van mijn ouders liggen en daar naar tv kijken, en mijn broer en zussen kwamen me ook gezelschap houden. Wat hou ik toch van mijn gastgezin!
Op school verveel ik me hier echt, gelukkig mag je hier bijna alles doen wat je wilt in de klas en dus breng ik mijn dag door gesprekjes voerend met al mijn geweldige klasgenoten. Waar ik me ook mee bezighoud is notities overschrijven voor klasgenoten die niet alles hebben. Over een nuttige tijdsbesteding gesproken... ;)
Op 30 oktober ga ik met het vijfde jaar mee op kampeeruitstap naar Salta, een andere provincie. Daar ben ik echt superblij om! Iedereen die dat al gedaan heeft, zegt dat het een onvergetelijke ervaring was en dat het een supermooie omgeving is... Dat belooft dus!
Over reizen gesproken, deze vrijdag ga ik ook naar Buenos Aires. Met La Campora, een soort van studentenbeweging afhankelijk van de presidente, kon ik daar gratis naartoe gaan! Ik kan echt niet wachten :)
En het stopt niet, want 20 oktober ga ik met mijn zus naar een rockconcert van haar favoriete rockband: Las Pastillas Del Abuelo. Ik moet nog een beetje oefenen dat ik deze keer mee kan zingen met de liedjes, haha!
Voor de rest houd ik me bezig met films kijken met mijn jongste gastzus, naburige stadjes bezoeken met mijn gastpapa ('city tour'), Argentijnse koekjes bakken met mijn oudste gastzus, en uren gesprekken voeren met mijn gastzus van 20 jaar, waar ik echt ook enorm goed mee overeenkom!
Waar ik hier soms last mee heb zijn de sociale regels... Als jongen is het hier allemaal veel gemakkelijker maar als meisje is het zo dat je maar een vriendengroep mag hebben en niet de vriendin mag zijn van iedereen. Dat is echt totaal niets voor mij, nu is het dus een beetje evenwicht zoeken tussen tijd doorbrengen met mijn vriendengroep maar toch ook nog met andere mensen kunnen omgaan...
Ik weet niet goed wat meer te vertellen! Als jullie vragen hebben, stel ze mij alstublieft, dan weet ik waar ik over moet praten in mijn volgende blogberichten!
Dikke kus
Alles gaat goed hier met mij. Ik weet niet echt wat te vertellen, het is moeilijk me te herinneren wat ik gedaan heb en voor mij lijkt het allemaal al zo normaal!
Wat is er ondertussen allemaal met mij gebeurd?
Ongeveer drie weken geleden heb ik me verbrand aan de moto van een vriendin. Iedereen heeft me hier altijd gezegd aan de linkerkant af te stappen, natuurlijk vergeet ik het een keer... In het begin voelde ik niets, maar ik keek naar mijn been en ik dacht: oei, dat gaat pijn doen! Even later begon ik het al te voelen natuurlijk... Hierna volgde een ontelbare opsomming van waarschuwingen om niet meer met de moto te gaan en regelmatige bezoekjes aan het ziekenhuis van een naburig dorpje. Gelukkig is de weg naar daar supermooi, met aan de ene kant velden met suikerriet, aan de andere kant de bergen...
Ook was ik een dag superziek, echt lang geleden dat ik er zo slecht aan toe geweest was! Ik moest heel de tijd overgeven (verdere details zal ik jullie besparen). Hop, weer naar het ziekenhuis.. Ze beginnen me daar al te kennen denk ik! Gelukkig heeft mijn familie die dag supergoed voor mij gezorgd, ik mocht in het grote bed van mijn ouders liggen en daar naar tv kijken, en mijn broer en zussen kwamen me ook gezelschap houden. Wat hou ik toch van mijn gastgezin!
Op school verveel ik me hier echt, gelukkig mag je hier bijna alles doen wat je wilt in de klas en dus breng ik mijn dag door gesprekjes voerend met al mijn geweldige klasgenoten. Waar ik me ook mee bezighoud is notities overschrijven voor klasgenoten die niet alles hebben. Over een nuttige tijdsbesteding gesproken... ;)
Op 30 oktober ga ik met het vijfde jaar mee op kampeeruitstap naar Salta, een andere provincie. Daar ben ik echt superblij om! Iedereen die dat al gedaan heeft, zegt dat het een onvergetelijke ervaring was en dat het een supermooie omgeving is... Dat belooft dus!
Over reizen gesproken, deze vrijdag ga ik ook naar Buenos Aires. Met La Campora, een soort van studentenbeweging afhankelijk van de presidente, kon ik daar gratis naartoe gaan! Ik kan echt niet wachten :)
En het stopt niet, want 20 oktober ga ik met mijn zus naar een rockconcert van haar favoriete rockband: Las Pastillas Del Abuelo. Ik moet nog een beetje oefenen dat ik deze keer mee kan zingen met de liedjes, haha!
Voor de rest houd ik me bezig met films kijken met mijn jongste gastzus, naburige stadjes bezoeken met mijn gastpapa ('city tour'), Argentijnse koekjes bakken met mijn oudste gastzus, en uren gesprekken voeren met mijn gastzus van 20 jaar, waar ik echt ook enorm goed mee overeenkom!
Waar ik hier soms last mee heb zijn de sociale regels... Als jongen is het hier allemaal veel gemakkelijker maar als meisje is het zo dat je maar een vriendengroep mag hebben en niet de vriendin mag zijn van iedereen. Dat is echt totaal niets voor mij, nu is het dus een beetje evenwicht zoeken tussen tijd doorbrengen met mijn vriendengroep maar toch ook nog met andere mensen kunnen omgaan...
Ik weet niet goed wat meer te vertellen! Als jullie vragen hebben, stel ze mij alstublieft, dan weet ik waar ik over moet praten in mijn volgende blogberichten!
Dikke kus
Abonneren op:
Posts (Atom)